Het zal u wellicht bekend zijn dat vader abt Rien dit voorjaar 77 is geworden. Volgens de Constituties van onze Congregatie moeten abten op hun 75e jaar ontslag uit hun functie vragen. Twee jaar geleden is aan vader abt Rien gevraagd nog aan te blijven ‘zolang als mogelijk’. Intussen is vader abt op een punt gekomen dat hij het raadzaam heeft geacht zijn demissie aan te vragen. Deze is hem door de abt-praeses van onze Congregatie, dom Bruno Marin, verleend met ingang van 3 september a.s. Die dag is het ook precies 30 jaar geleden dat br. Rien de abtszegening ontving in de Sint Paulusabdij te Oosterhout.
Het abtsjubileum wordt op 3 september gevierd gevierd met een pontificale vesper om 16.30u, waarna er een receptie is in de hal van de Abdij. Oblaten zijn van harte uitgenodigd hierbij aanwezig te zijn.
Antoine Bodar maakt tv-vierluik over Sint-Benedictus
Antoine Bodar bezoekt diverse abdijen in Italië, Frankrijk, Duitsland, België en Nederland. Daar vertelt hij de geschiedenis van de kloosterordes die de Regel van Benedictus volgen. Ook geeft hij zijn visie op de hedendaagse betekenis van het contemplatieve leven.
De geestelijke nalatenschap van Benedictus van Nursia (480-547) is van grote invloed geweest op de ontwikkeling van Europa na de val van het West-Romeinse Rijk. Zijn kloosterregel heeft door de eeuwen heen miljoenen mensen geïnspireerd, zowel binnen als buiten de Rooms-Katholieke Kerk. Benedictus – zijn naam betekent ‘gezegende’ – is de patroon van Europa.
“Kenmerkend voor Benedictus is zijn mildheid. Die staat garant voor een evenwichtige spiritualiteit. Je moet mensen niet overbelasten maar ook niet onderbelasten”, aldus Bodar, die ervoor koos om Benedictus’ kloosterregel tot leidraad van zijn vierluik te nemen. “Werken en bidden zijn in evenwicht. Benedictus vond dat monniken altijd hun verstand moesten blijven gebruiken en in niets moesten overdrijven. Hij hield van harmonie in elk hart.”
- De eerste aflevering (5 september) gaat over de persoon van Benedictus zelf. Geboren in Nursia studeert hij in Rome en trekt hij zich terug in Subiaco waar hij eerst als kluizenaar leeft maar later cenobiet wordt: een monnik die met andere monniken samenleeft.
- In de tweede aflevering (12 september) staat het door Benedictus gestichte klooster Montecassino in de Italiaanse regio Lazio centraal, waar hij zijn kloosterregel schreef. Vanaf het begin is dit de moederabdij van de Orde van Sint-Benedictus (benedictijnen).
- In de derde aflevering (19 september) gaat Bodar naar Frankrijk, waar hij de abdijen van Cluny, Fleury en Cîteaux bezoekt. Deze kloosters golden in de middeleeuwen als eilanden van cultuur.
- De vierde aflevering (26 september) gaat over de wederopbloei van de benedictijnen in de 19de eeuw. Bodar bezoekt daarvoor de Franse abdij van Solesmes, centrum van de Liturgische Beweging en de gregoriaanse gezangen. Tevens bezoekt hij de benedictinessenabdij in Bonheiden en de benedictijnenabdij in Vaals, waar hij ingaat op de hedendaagse liturgie en de moderniteit van de benedictijner orde.
Bodar en de benedictijnen
Antoine Bodar is priester van het bisdom Haarlem-Amsterdam, doctor in de filosofie, emeritus hoogleraar en schrijver van tientallen boeken over historische, theologische en actuele thema’s. Hij is zeer vertrouwd met de Orde van Sint-Benedictus. In zijn jeugd bezocht hij regelmatig de Adelbertabdij in Egmond. Vanaf de jaren tachtig is de abdij Sint-Benedictusberg in Vaals een geestelijk thuis voor hem geworden. Van deze abdij is hij oblaat. Een oblaat is een gedoopte christen die als niet-monnik verbonden is met een specifieke abdij.
Het is bij de benedictijnen vooral het contemplatieve element dat Bodar aanspreekt. “Het besef dat je het niet van deze wereld moet hebben, maar van de eeuwigheid. Hun liturgie spreekt me aan omdat deze plechtig en ingetogen is. En ze hebben oog voor de schoonheid; de schoonheid die naar God leidt.”
Zelf heeft Bodar serieus overwogen om bij de benedictijnen in te treden. Dat was eind jaren tachtig toen hij er twee maanden mocht wonen. “Maar mijn eerste roeping is toch het priesterschap buiten het klooster. De vroegere abt van Vaals noemde me eens een monnik in de wereld. Ik leg me erop toe die eer waar te maken.”
Antoine Bodar maakt tv-vierluik over Sint-Benedictus
Antoine Bodar bezoekt diverse abdijen in Italië, Frankrijk, Duitsland, België en Nederland. Daar vertelt hij de geschiedenis van de kloosterordes die de Regel van Benedictus volgen. Ook geeft hij zijn visie op de hedendaagse betekenis van het contemplatieve leven.
De geestelijke nalatenschap van Benedictus van Nursia (480-547) is van grote invloed geweest op de ontwikkeling van Europa na de val van het West-Romeinse Rijk. Zijn kloosterregel heeft door de eeuwen heen miljoenen mensen geïnspireerd, zowel binnen als buiten de Rooms-Katholieke Kerk. Benedictus – zijn naam betekent ‘gezegende’ – is de patroon van Europa.
“Kenmerkend voor Benedictus is zijn mildheid. Die staat garant voor een evenwichtige spiritualiteit. Je moet mensen niet overbelasten maar ook niet onderbelasten”, aldus Bodar, die ervoor koos om Benedictus’ kloosterregel tot leidraad van zijn vierluik te nemen. “Werken en bidden zijn in evenwicht. Benedictus vond dat monniken altijd hun verstand moesten blijven gebruiken en in niets moesten overdrijven. Hij hield van harmonie in elk hart.”
- De eerste aflevering (5 september) gaat over de persoon van Benedictus zelf. Geboren in Nursia studeert hij in Rome en trekt hij zich terug in Subiaco waar hij eerst als kluizenaar leeft maar later cenobiet wordt: een monnik die met andere monniken samenleeft.
- In de tweede aflevering (12 september) staat het door Benedictus gestichte klooster Montecassino in de Italiaanse regio Lazio centraal, waar hij zijn kloosterregel schreef. Vanaf het begin is dit de moederabdij van de Orde van Sint-Benedictus (benedictijnen).
- In de derde aflevering (19 september) gaat Bodar naar Frankrijk, waar hij de abdijen van Cluny, Fleury en Cîteaux bezoekt. Deze kloosters golden in de middeleeuwen als eilanden van cultuur.
- De vierde aflevering (26 september) gaat over de wederopbloei van de benedictijnen in de 19de eeuw. Bodar bezoekt daarvoor de Franse abdij van Solesmes, centrum van de Liturgische Beweging en de gregoriaanse gezangen. Tevens bezoekt hij de benedictinessenabdij in Bonheiden en de benedictijnenabdij in Vaals, waar hij ingaat op de hedendaagse liturgie en de moderniteit van de benedictijner orde.
Bodar en de benedictijnen
Antoine Bodar is priester van het bisdom Haarlem-Amsterdam, doctor in de filosofie, emeritus hoogleraar en schrijver van tientallen boeken over historische, theologische en actuele thema’s. Hij is zeer vertrouwd met de Orde van Sint-Benedictus. In zijn jeugd bezocht hij regelmatig de Adelbertabdij in Egmond. Vanaf de jaren tachtig is de abdij Sint-Benedictusberg in Vaals een geestelijk thuis voor hem geworden. Van deze abdij is hij oblaat. Een oblaat is een gedoopte christen die als niet-monnik verbonden is met een specifieke abdij.
Het is bij de benedictijnen vooral het contemplatieve element dat Bodar aanspreekt. “Het besef dat je het niet van deze wereld moet hebben, maar van de eeuwigheid. Hun liturgie spreekt me aan omdat deze plechtig en ingetogen is. En ze hebben oog voor de schoonheid; de schoonheid die naar God leidt.”
Zelf heeft Bodar serieus overwogen om bij de benedictijnen in te treden. Dat was eind jaren tachtig toen hij er twee maanden mocht wonen. “Maar mijn eerste roeping is toch het priesterschap buiten het klooster. De vroegere abt van Vaals noemde me eens een monnik in de wereld. Ik leg me erop toe die eer waar te maken.”
Onze jaarlijkse najaars-oblatendag zal op zaterdag 19 september gehouden worden. Die dag zal vanzelfsprekend ook in het teken staan van de bestuurswisseling die dan waarschijnlijk zal hebben plaatsgevonden. Het aangekondigde muzikale cadeau van de oblaten aan de communiteit bij gelegenheid van de renovatie, de groei van de communiteit en de jubilea van Abt Rien, zal in de middag worden aangeboden. Voorts is er volop de gelegenheid om de emeritus-abt de hand te schudden en kennis te maken met de nieuw gekozen overste.
De oblatenraad heeft br. Johan te Velde bereid gevonden om de lezing te verzorgen. Zoals u weet heeft hij de vertaling bezorgd van een reeks brieven van de vroegere abt-praeses van onze Congregatie, dom Gabriel Brasó. Hieruit heeft hij het thema ‘armoede’ gekozen voor zijn voordracht. Na de plenaire bespreking van dit onderwerp in de middag komen er nog wat huishoudelijke zaken aan de orde, waaronder de nieuwe website van/voor de oblaten.
De dagindeling is dezelfde als afgelopen jaren (zie bijlage). Tijdens de Eucharistieviering zullen de kandidaten die het proefjaar hebben afgerond hun oblatie doen: Marianne van den Berge-van Rossum; Greet Keijzer-De Clerck, André Keijzer, Sven Cockx en Peter Van Damme. En in de middagdienst zullen de nieuwe kandidaten opgenomen worden in het proefjaar: Jan Beukhof, Serge Pirot, Reinout Stigter en Maurice Schenk.
Het programma voor zaterdag 19 september ziet er als volgt uit:
9.30 voor wie van ver moet komen staat er koffie klaar in het Stiltecentrum
10.00 Eucharistie met oblatie, daarna koffie en begroeting in Stiltecentrum
11.15 woord van welkom en nieuws/mededelingen vanuit de abdij
11.30 Inleiding van br. Johan te Velde over het thema Armoede
12.00 tijd voor reflectie (korte notities maken)
12.30 Middagdienst met opname nieuwe kandidaten
12.45 maaltijd in de refter van de abdij (in stilte)
14.00 Concert in de abdijkerk ( Gijs van Schoonhoven, orgel, en Hanne Feldhaus, fluit)
15.00 Koffie/thee
15.15 Plenaire samenkomst
16.15 afsluiting
16.30 vespers
Voor eenieder (m/v) die niet tijdig aanwezig kan zijn op zaterdag bieden wij de mogelijkheid om in het stiltecentrum te overnachten van vrijdag op zaterdag.
Aanmelding voor de oblatendag graag vóór 10 september a.s. bij het secretariaat: mevr. Trui Bolscher, Marthalaan 3-74, 7511 AZ Enschede; of per email: oblatenwillibrordsabdij@gmail.com
Antoine Bodar maakt tv-vierluik over Sint-Benedictus
Antoine Bodar bezoekt diverse abdijen in Italië, Frankrijk, Duitsland, België en Nederland. Daar vertelt hij de geschiedenis van de kloosterordes die de Regel van Benedictus volgen. Ook geeft hij zijn visie op de hedendaagse betekenis van het contemplatieve leven.
De geestelijke nalatenschap van Benedictus van Nursia (480-547) is van grote invloed geweest op de ontwikkeling van Europa na de val van het West-Romeinse Rijk. Zijn kloosterregel heeft door de eeuwen heen miljoenen mensen geïnspireerd, zowel binnen als buiten de Rooms-Katholieke Kerk. Benedictus – zijn naam betekent ‘gezegende’ – is de patroon van Europa.
“Kenmerkend voor Benedictus is zijn mildheid. Die staat garant voor een evenwichtige spiritualiteit. Je moet mensen niet overbelasten maar ook niet onderbelasten”, aldus Bodar, die ervoor koos om Benedictus’ kloosterregel tot leidraad van zijn vierluik te nemen. “Werken en bidden zijn in evenwicht. Benedictus vond dat monniken altijd hun verstand moesten blijven gebruiken en in niets moesten overdrijven. Hij hield van harmonie in elk hart.”
- De eerste aflevering (5 september) gaat over de persoon van Benedictus zelf. Geboren in Nursia studeert hij in Rome en trekt hij zich terug in Subiaco waar hij eerst als kluizenaar leeft maar later cenobiet wordt: een monnik die met andere monniken samenleeft.
- In de tweede aflevering (12 september) staat het door Benedictus gestichte klooster Montecassino in de Italiaanse regio Lazio centraal, waar hij zijn kloosterregel schreef. Vanaf het begin is dit de moederabdij van de Orde van Sint-Benedictus (benedictijnen).
- In de derde aflevering (19 september) gaat Bodar naar Frankrijk, waar hij de abdijen van Cluny, Fleury en Cîteaux bezoekt. Deze kloosters golden in de middeleeuwen als eilanden van cultuur.
- De vierde aflevering (26 september) gaat over de wederopbloei van de benedictijnen in de 19de eeuw. Bodar bezoekt daarvoor de Franse abdij van Solesmes, centrum van de Liturgische Beweging en de gregoriaanse gezangen. Tevens bezoekt hij de benedictinessenabdij in Bonheiden en de benedictijnenabdij in Vaals, waar hij ingaat op de hedendaagse liturgie en de moderniteit van de benedictijner orde.
Bodar en de benedictijnen
Antoine Bodar is priester van het bisdom Haarlem-Amsterdam, doctor in de filosofie, emeritus hoogleraar en schrijver van tientallen boeken over historische, theologische en actuele thema’s. Hij is zeer vertrouwd met de Orde van Sint-Benedictus. In zijn jeugd bezocht hij regelmatig de Adelbertabdij in Egmond. Vanaf de jaren tachtig is de abdij Sint-Benedictusberg in Vaals een geestelijk thuis voor hem geworden. Van deze abdij is hij oblaat. Een oblaat is een gedoopte christen die als niet-monnik verbonden is met een specifieke abdij.
Het is bij de benedictijnen vooral het contemplatieve element dat Bodar aanspreekt. “Het besef dat je het niet van deze wereld moet hebben, maar van de eeuwigheid. Hun liturgie spreekt me aan omdat deze plechtig en ingetogen is. En ze hebben oog voor de schoonheid; de schoonheid die naar God leidt.”
Zelf heeft Bodar serieus overwogen om bij de benedictijnen in te treden. Dat was eind jaren tachtig toen hij er twee maanden mocht wonen. “Maar mijn eerste roeping is toch het priesterschap buiten het klooster. De vroegere abt van Vaals noemde me eens een monnik in de wereld. Ik leg me erop toe die eer waar te maken.”
Antoine Bodar maakt tv-vierluik over Sint-Benedictus
Antoine Bodar bezoekt diverse abdijen in Italië, Frankrijk, Duitsland, België en Nederland. Daar vertelt hij de geschiedenis van de kloosterordes die de Regel van Benedictus volgen. Ook geeft hij zijn visie op de hedendaagse betekenis van het contemplatieve leven.
De geestelijke nalatenschap van Benedictus van Nursia (480-547) is van grote invloed geweest op de ontwikkeling van Europa na de val van het West-Romeinse Rijk. Zijn kloosterregel heeft door de eeuwen heen miljoenen mensen geïnspireerd, zowel binnen als buiten de Rooms-Katholieke Kerk. Benedictus – zijn naam betekent ‘gezegende’ – is de patroon van Europa.
“Kenmerkend voor Benedictus is zijn mildheid. Die staat garant voor een evenwichtige spiritualiteit. Je moet mensen niet overbelasten maar ook niet onderbelasten”, aldus Bodar, die ervoor koos om Benedictus’ kloosterregel tot leidraad van zijn vierluik te nemen. “Werken en bidden zijn in evenwicht. Benedictus vond dat monniken altijd hun verstand moesten blijven gebruiken en in niets moesten overdrijven. Hij hield van harmonie in elk hart.”
- De eerste aflevering (5 september) gaat over de persoon van Benedictus zelf. Geboren in Nursia studeert hij in Rome en trekt hij zich terug in Subiaco waar hij eerst als kluizenaar leeft maar later cenobiet wordt: een monnik die met andere monniken samenleeft.
- In de tweede aflevering (12 september) staat het door Benedictus gestichte klooster Montecassino in de Italiaanse regio Lazio centraal, waar hij zijn kloosterregel schreef. Vanaf het begin is dit de moederabdij van de Orde van Sint-Benedictus (benedictijnen).
- In de derde aflevering (19 september) gaat Bodar naar Frankrijk, waar hij de abdijen van Cluny, Fleury en Cîteaux bezoekt. Deze kloosters golden in de middeleeuwen als eilanden van cultuur.
- De vierde aflevering (26 september) gaat over de wederopbloei van de benedictijnen in de 19de eeuw. Bodar bezoekt daarvoor de Franse abdij van Solesmes, centrum van de Liturgische Beweging en de gregoriaanse gezangen. Tevens bezoekt hij de benedictinessenabdij in Bonheiden en de benedictijnenabdij in Vaals, waar hij ingaat op de hedendaagse liturgie en de moderniteit van de benedictijner orde.
Bodar en de benedictijnen
Antoine Bodar is priester van het bisdom Haarlem-Amsterdam, doctor in de filosofie, emeritus hoogleraar en schrijver van tientallen boeken over historische, theologische en actuele thema’s. Hij is zeer vertrouwd met de Orde van Sint-Benedictus. In zijn jeugd bezocht hij regelmatig de Adelbertabdij in Egmond. Vanaf de jaren tachtig is de abdij Sint-Benedictusberg in Vaals een geestelijk thuis voor hem geworden. Van deze abdij is hij oblaat. Een oblaat is een gedoopte christen die als niet-monnik verbonden is met een specifieke abdij.
Het is bij de benedictijnen vooral het contemplatieve element dat Bodar aanspreekt. “Het besef dat je het niet van deze wereld moet hebben, maar van de eeuwigheid. Hun liturgie spreekt me aan omdat deze plechtig en ingetogen is. En ze hebben oog voor de schoonheid; de schoonheid die naar God leidt.”
Zelf heeft Bodar serieus overwogen om bij de benedictijnen in te treden. Dat was eind jaren tachtig toen hij er twee maanden mocht wonen. “Maar mijn eerste roeping is toch het priesterschap buiten het klooster. De vroegere abt van Vaals noemde me eens een monnik in de wereld. Ik leg me erop toe die eer waar te maken.”