Het is vandaag Wereldmissiedag. Dat houdt in dat we worden uitgenodigd tot een blijk van solidariteit met missionarissen en hun werk. Namens onze geloofsgemeenschap zetten talloze vrouwen en mannen zich overal ter wereld in voor de verkondiging van het evangelie en de opbouw van de Kerk. Ze doen dit met een grote opofferingsgezindheid soms ook met gevaar voor eigen leven.
Door ons doopsel zijn we eigenlijk allemaal missionaris: we zijn geroepen om te getuigen van ons geloof in woord en in daad. Dit is geen getuigenis door machtsvertoon maar door liefde die zich uit in dienstbaarheid.
Jezus is ons op die weg voorgegaan. Hij gaf zijn leven tot onze verlossing. Dat is onze missie als christenen: om dienaar van mensen te zijn door mee te voelen met de zwakheid van anderen, zoals Jezus heeft gedaan. We dienen door medelijden te tonen d.w.z. door mee te lijden met mensen in nood. We kunnen ons leven geven voor anderen, niet alleen door te sterven voor anderen, maar ook door geduld en door mededogen, door de schuld van anderen jegens ons te vergeven. Dat alles kan ons moeite en pijn kosten. Maar dit lijden is dan tezelfdertijd bron van leven voor anderen én voor onszelf. Zo wordt het Rijk van God op aarde gesticht. Dat is onze missie.
Lees de preek hier:
