Vandaag is de laatste dag van het kerkelijk jaar, een soort liturgisch oudjaarsdag. Een dag waarop je gewoonlijk terugkijkt in dankbaarheid en ook vooruitkijkt met vertrouwen.
Als communiteit sluiten we onze retraite af waarin we door de woorden van Jan van Ruusbroec werden ingeleid in het geheim van het innigste leven met God. We reflecteerden op onze eigen relatie met God. En we werden opgewekt en aangespoord om open te staan voor de komst van de Bruidegom.
Hij komt spoedig, zo horen we in de eerste lezing. Die komst gaan we vieren in de Advent die morgen begint. Maar dit verhindert de Heer niet om steeds te komen, ook onverwacht. Dan komt het erop aan dat wij klaar staan: “ten allen tijde waakzaam”, om Hem te ontmoeten.
Dankbaar voor wat we van God mochten ontvangen vieren we deze Eucharistie, vol vertrouwen op de gaven die de Heer ons wil schenken.
Lees de preek hier:
