Een ‘geladen ‘dag tussen Hemelvaart – de Heer is weg, opgestegen en Pinksteren in – de H. Geest is beloofd, werkzaam en toch wachten we, zien we uit naar Zijn komst. Bevinden we ons dan in een soort niemandsland ? Nee, eerder in een negendaagse periode waar we biddend het vacuüm met gebed vullen. De Pinksternoveen.
Ogenschijnlijk valt er niet zoveel te beleven en ervaren maar dat is maar buitenkant. Onder de oppervlakte speelt zich een diepere spanning en nabijheid af. Jezus in gebed is voor ons letterlijk en figuurlijk een openbaring. Hij toont zich in woorden die anders alleen in de intimiteit met zijn Vader uitgesproken worden. Nu mogen wij ze horen met de apostelen en er deel aan krijgen.
Laten we ons dus concentreren op het wezenlijke: dat we Hem mogen kennen. Jezus ‘voorsprekersgebed duurt voor ons nog altijd voort.
Download de preek:
Volg de eucharistie: