We weten allemaal dat Barmhartigheid een mooi maar tegelijk moeilijk gegeven is om te beoefenen. Een gezindheid leren die tegen onze natuur ingaat en een maat aannemen die ons ook te boven gaat; is dat echt wat nodig is en gedaan moet worden ?
Ja, want het is kenmerkend om zo het christelijke te doen uitkomen en de voorrang geven precies wanneer het onszelf en onze gekwetste persoon raakt. Bidden voor je vijanden, hen vergeving schenken in plaats van vergelden is niet normaal en lukt niet uit onszelf maar dat is hoe God handelt en hoe Hij wil dat wij zo leren handelen en leven. Het is de ‘logica ‘van het Evangelie waarin Barmhartigheid met hoofdletters geschreven staat. Die ontstaat niet vanzelf maar is een keuze hoe aangevochten ook. Het is gewoon waar; geen speld tussen te krijgen.
De vergevingsgezindheid van David; de instelling van de ‘hemelse mens ‘komt samen in: Weest barmhartig zoals uw hemelse Vader barmhartigheid is ‘. Zegt Jezus. Niet uit zwakheid of onverschilligheid maar bewust en doorleefd. Durven we die radicale levenswijze doorvoeren – met vallen en opstaan – dan breekt Gods ‘liefde en kracht door. Mogen we dit in deze Eucharistie vieren en beleven.
Download de preek:
Volg de eucharistie: